کد مطلب:270734 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145
خطبه 100
«... فاذا انتم ألنتم له رقابكم و اشرتم الیه باصابعكم، جاءه الموت فذهب به، فلبثتم بعده ما شاء الله حتی یطلع الله لكم من یجمعكم و یضمّ نشركم، فلا تطمعوا فی غیر مقبل و لا تیأسوا من مدبر، فانّ المدبر عسی ان تزلّ به احدی قائمتیه و تثبت الاخری فترجعا حتی تثبتا جمیعاً.
الا ان مثل آل محمد (علیهم السلام) كمثل نجوم السماء اذا خوی نجم، طلع نجمٌ، فكانّكم قد تكاملت من الله فیكم الصنائع و اراكم ما كنتم تأملون».
«... آن گاه كه در برابر علی (علیه السلام) سر تسلیم فرو آورید و تنها او را محور قرار داده، به او متوجه شدید و وی را بزرگ داشتید، مرگ فرا می رسد و او را با خود همراه می كند. بعد از او تا آن گاه كه خداوند بخواهد، بدون امام و حاكمی مانند او، درنگ می كنید. این توقف ادامه دارد، تا خداوند تعالی به نفع شما كسی را ظاهر كند، كه همه را جمع كرده و دل های پراكنده شما را به هم پیوند دهد.
بنابر این، امیدی به آن كس كه پیش نمی آید و اقبال به حق ندارد، نداشته باشید و از كسی كه به حق پشت كرده و روی برتافته، ناامید و مأیوس نباشید، زیرا شخصی كه پشت كرده، چه بسا یكی از دو ستون استقامتش را از دست داده و متزلزل شده، ولی دیگری پا برجا است، و با استواری و برطرف شدن مانع، او باز می گردد.
خاندان پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله وسلم) مانند ستارگان آسمان هستند كه چون یكی غروب كند، دیگری طالع خواهد شد. گویا خداوند به وجود آل رسول نعمت ها را تمام كرده، نیازها و آرزوهای شما را نمایان ساخته است».
بخش فوق از خطبه صد نهج البلاغه است، كه حضرت در سومین هفته خلافت خود آن را ایراد كرده است. قبل از این به آغاز و پایان خطبه اشاره كردیم. این بخش از خطبه، ناظر به فصل سوم این نوشتار در محورهای طولانی بودن زمان غیبت، وحدت و امنیّت جامعه در عصر ظهور و نیز شرایط انتظار است.
الا ان مثل آل محمد (علیهم السلام) كمثل نجوم السماء اذا خوی نجم، طلع نجمٌ، فكانّكم قد تكاملت من الله فیكم الصنائع و اراكم ما كنتم تأملون».
«... آن گاه كه در برابر علی (علیه السلام) سر تسلیم فرو آورید و تنها او را محور قرار داده، به او متوجه شدید و وی را بزرگ داشتید، مرگ فرا می رسد و او را با خود همراه می كند. بعد از او تا آن گاه كه خداوند بخواهد، بدون امام و حاكمی مانند او، درنگ می كنید. این توقف ادامه دارد، تا خداوند تعالی به نفع شما كسی را ظاهر كند، كه همه را جمع كرده و دل های پراكنده شما را به هم پیوند دهد.
بنابر این، امیدی به آن كس كه پیش نمی آید و اقبال به حق ندارد، نداشته باشید و از كسی كه به حق پشت كرده و روی برتافته، ناامید و مأیوس نباشید، زیرا شخصی كه پشت كرده، چه بسا یكی از دو ستون استقامتش را از دست داده و متزلزل شده، ولی دیگری پا برجا است، و با استواری و برطرف شدن مانع، او باز می گردد.
خاندان پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله وسلم) مانند ستارگان آسمان هستند كه چون یكی غروب كند، دیگری طالع خواهد شد. گویا خداوند به وجود آل رسول نعمت ها را تمام كرده، نیازها و آرزوهای شما را نمایان ساخته است».
بخش فوق از خطبه صد نهج البلاغه است، كه حضرت در سومین هفته خلافت خود آن را ایراد كرده است. قبل از این به آغاز و پایان خطبه اشاره كردیم. این بخش از خطبه، ناظر به فصل سوم این نوشتار در محورهای طولانی بودن زمان غیبت، وحدت و امنیّت جامعه در عصر ظهور و نیز شرایط انتظار است.